کـــر بــلـــا یـــــــی هـــــــا ...

چند روزی بیشتر باقی نمانده ،

فقط چند روز تا شروع زمستان مانده و من نه به زمستان ، نه به برف و نه به سرما فکر نمیکنم .

با خود فکر میکنم ، زمستان برای لاجیم چقد تلخ است .

فکر می کنم چه زمستان سختی بود زمستان سال 65 ...

آن سال نه سرمای هوا ، نه کمبود امکانات ، که فقط یک چیز لاجیم را آزرد ...

لاجیم در دی ماه 65 از درد به خور پیچید و شکست ،

شکست و هنوز که هنوز است ، یادگارانی از آن شکست را میتوان در چهره مادران شهدا و در افسوس های دوستانشان دید .

غم دی ماه 65 سنگین بود و لاجیم تاب نیاورد سنگینی این غم را ...

لاجیمی که همین چند ماه پیش دفتر شهادت جوانانش باز شده بود و داغ دو جوان را تحمل میکرد ، این داغ ها را دیگر توان تحمل نداشت ...

دی ماه 65 شد نقطه عطفی در تاریخ بلند لاجیم ...

آنجا که کمتر از 20 روز 6 لاله ی سرخ برای لاجیم رویید ...

هنوز 4 روز از شروع زمستان نگذشته بود که ناگهان صدای بازی کودکان ، صدای کارخانه ، و صدای یک یک مردم لاجیم خاموش شد و صدای بهت و عشق متولد شد ...

کربلای 4 ، اروند و ام الرصاص هنوز که هنوز است ، آن شب را فراموش نمیکنند ...

شبی که اکبری ، علی اکبر ، سید تقی و محمد برای همیشه به دنیا خندیدند ...

کربلای 4 شد نقطه تلاقی ایمان و عشق ...

4 دی ماه شد سکوی پرتاب آن ها و سالروز افسوس ما ...

4 دی ماه شد عاشورای لاجیم که علی اکبر ها و قاسم هایش غرق خون شدند ...

اما این پایان ماجرای آن دی ماه نبود ...

کربلای 5 از راه رسید تا مرهمی باشد بر زخم های کربلای 4  ، رسید تا غربت عملیات کربلای 4 را با پیروزی در کربلای 5 از یاد ببریم...

اما کربلای 5 آمد و باز هم شقایق ها پرپر شدند ...

این بار شلمچه و باز هم پرواز تا خدا ...

17 روز از شهادت نوجوانان عاشورایی لاجیم گذشته بود که سردار جنگل سوادکوه ( سردار شهید علی بیواره ) و فقط دو روز بعد ،  فرمانده پایگاه لاجیم ( شهید حسن محمدزاده )  هم عطای دنیا را به لقایش بخشیدند و تا بیکرانه ها پرواز کردند .

و این شد که دی ماه 65 ، : شد ماه خون ، شد ماه سرافرازی ، شد محرم لاجیم ،

شد شهید پشت شهید ...

این شد که دی ماه برای لاجیم با همه ماه های دیگر فرق میکند ...

و این شد که ما ماندیم و یک ماهِ سراسر عشق ...

                      ما ماندیم و

                                    یادی از شهدا در دل ها

                                                                که هرگز نمیمیرد ....

یاد و خاطره همه شهدای گرانقدر روستای لاجیم علی الخصوص شهدای دی ماه لاجیم ، شهبد سید علی اکبر حسن نژاد ، شهید سید محمد تقی ساداتی ، شهید علی اکبر ولی نژاد ، و شهید محمد زمانی ( شهدای عملیات کربلای 4 ) و شهید علی بیواره و شهید حسن محمدزاده ( شهدای عملیات کربلای 5 )  را گرامی میداریم ...

پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند ، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.  ( شهید آوینی )

 

•  محسن سرتاره لاجیمی                      1393/09/21