لاجیم در لغتنامه ی دهخدا

لاجیم . (اِخ ) نام محلی بسواد کوه و بدانجا کتیبه ای پهلوی باشد. دهی از دهستان کسلیان ، بخش سوادکوه شهرستان شاهی واقع در 13 هزارگزی خاوری زیرآب . دامنه ، مرطوب و مالاریائی . دارای 250 تن سکنه مازندرانی و فارسی زبان . آب آن از چشمه و رودخانه ٔ محلی . محصول برنج و غلات . شغل اهالی زراعت و گاوداری . صنایع دستی زنان ، شال و کرباس بافی ، راه آن مالرو است . برج و قلعه ٔ خرابه ای که در اوایل قرن پنجم هجری بنا شده در نزدیک این آبادی است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).